Future.

Słucham Madonny, przeglądam kolekcje Johna Galliano i zdjęcia sprzed kilu dni/miesięcy/lat.Łezka mi się w oku kręci, że wszystko co takie dobre, tak szybko się kończy i, że czasy beztroski bezpowrotnie miną.Że rano nie będzie budził mnie telefon od J. z pytaniem czy już wstałem i czy przypadkiem mnie nie obudził i czy dobrze mi się spało i jakie mamy dzisiaj lekcje.Nie będę wchodził do szkoły z typowym dla mnie "zabójczym widokiem" i nikt tak jak K. nie będzie mi tak pięknie ubliżał.Zaraz się popłaczę i mój wizerunek bryły lodu runie w gruzach.
Madonna chwilowo poszła w odstawkę.Na głośniki wróciła muzyka electro i synth pop czasem wspomagany Rammstein'em połączonym z t.A.T.u .Do czego to doszło.
Co do przyszłości to jest ona mglista ale widzę przebijające się z niej błyski ciepłego różowego światła i miły zapach.Ciekawe co to za zapach.Nie potrafię go zidentyfikować.W każdym razie jest on przyjemny.Tak jak przyszłość.
Myślę o przyszłości a nie potrafię nawet sobie określić co będę robić jutro.Ba, nie wiem co będę robić dziś wieczorem.Znów wylądują na dachu N. i będę oglądać gwiazdy jedząc zapiekanki i pijąc whisky.Liczę na kreatywność ze strony znajomych.
Jeśli przekonali mnie do pójścia na karaoke to może i przekonają mnie do pójścia na koncert jakieś miejscowego zespołu.Chociaż i tak wszystko kończy się w ogródku u N.

Nie wiem dlaczego ale chce mi się śpiewać 'Walkirię" Wagnera.Rzecz jasna nie znam słów i robię to łamanym niemieckim usłyszanym kiedyś w jakieś kreskówce.Może to przez jej hełm?

You've got the love.